De aanwezigheid van Israëlische strijdkrachten in Syrië is volgens Israël “beperkt en tijdelijk”. Het is alleen bedoeld om de veiligheid van Israël te garanderen na de val van het regime van de Syrische president, zegt buitenlandminister Gideon Saar De Israëlische premier Benjamin Netanyahu beval zijn troepen zondag de bufferzone met Syrië in te nemen “om alle Israëlische gemeenschappen op de Golanhoogvlakte te kunnen beschermen

De Golanhoogvlakte is het gebied op de grens tussen Syrië, Israël, Libanon en Jordanië. Sinds 1974 is er een bufferzone die Syrië scheidt van de door Israël bezette gebieden op de Golanhoogvlakte. De Verenigde Naties patrouilleren in die zone. Maar volgens Netanyahu is het akkoord uit 1974 “ineengestort” na de val van het regime van de Syrische president Bashar Al Assad. “Daarom heb ik zaterdag het leger bevolen de bufferzone en nabijgelegen commandoposten in te nemen. We zullen niet toestaan ​​dat een vijandige macht zich aan onze grens vestigt stelde Netanyahu. Het Israëlische leger IDF gaf zondag nog een “dringende waarschuwing” af aan inwoners van Syrische dorpen dicht bij de Israëlische grens. “Gevechten in het gebied dwingen de IDF om in actie te komen. We zijn niet van plan om u kwaad te doen”, schreef de Israëlische legerwoordvoerder Avichay Adraee op X. Hij riep de inwoners voor hun eigen veiligheid op tot nader order binnen te blijven. De Syrische regering onder leiding van Al Assad viel zondag na een razendsnelle opmars van rebellengroepen. De rebellen kregen zondag ook Damascus in handen. De groepen bestaan uit de Syrian National Army SNA en Hayat Tahrir al Sham HTS

Rusland heeft Al Assad en zijn gezin politiek asiel verleend. De Russische autoriteiten lieten zondagavond weten dat zij zijn aangekomen in Moskou. Al Assad zou zijn opgestapt “na onderhandelingen met een aantal partijen in het gewapende conflict”, zei een bron van het Kremlin zondag tegen Russische staatspersbureaus. Hij zou instructies hebben achtergelaten voor een vreedzame machtsoverdracht  Rusland is een bondgenoot van Al Assad. De Syrische president behield de afgelopen tien jaar zijn macht in een groot deel van het land dankzij de steun van Rusland, Iran en het Libanese Hezbollah. Die vochten mee aan Al Assads zijde.  (NU)