PARAMARIBO – Minister Ines Pane van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo), reageerde gisteren tijdens de regeringspersconferentie onverschillig op de recente meldingen van mishandeling en misbruik van kinderen en jongeren in verschillende kindertehuizen. De minister herhaalde dat er pas controle zal plaatsvinden in de tehuizen nadat de raden van toezicht zijn benoemd. Tot die tijd kan het ministerie weinig doen aan de situatie, omdat het zelf weinig tot geen bewijzen heeft ontvangen van de slachtoffers die meldingen hebben gedaan.
De installatie van de raden van toezicht zal naar verwachting nog enige tijd op zich laten wachten, aangezien de minister zelf aangaf dat dit een lang proces is dat al meer dan zes maanden gaande is. Op aandringen van journalisten waarom de minister in de tussentijd niet de procureur-generaal (pg) vraagt om onderzoek naar de kwestie, antwoordde zij dat het ministerie inderdaad de pg kan verzoeken om een onderzoek, maar ze gaf niet duidelijk aan of Sozavo deze stap daadwerkelijk zal zetten.

Via sociale media doet al enkele dagen een verhaal de ronde van een vrouw, die haar traumatische ervaringen in een opvangtehuis deelt, waarin zij stelt slecht behandeld te zijn. Haar verklaring is door meerdere mensen bevestigd, waarna verschillende kinderen die in kindertehuizen hebben gewoond naar voren zijn gekomen en hebben verklaard dat ook zij slachtoffer zijn geweest van mishandeling of misbruik.
Hoewel de Controledienst van Sozavo verantwoordelijk is voor het toezicht op de naleving van de wet, blijkt de uitvoering van deze taak niet op het gewenste niveau te zijn. De Wet Opvanginstellingen in Suriname is bedoeld om kinderen in opvang te beschermen, maar de naleving van deze wet blijkt in de praktijk vaak onvoldoende. Ondanks de regelgeving blijven er regelmatig meldingen van mishandeling, waaronder fysiek geweld zoals het verbranden van kinderen met heet water of strijkijzers, en zelfs seksueel misbruik binnen de tehuizen.
In 2022 leidde een mishandeling tot de ontruiming van een tehuis, waar een meisje werd verbrand met een strijkijzer als straf. Steeds meer slachtoffers, ouders, voormalig personeel en buitenlandse stagiaires delen hun ervaringen, maar hun getuigenissen worden vaak in twijfel getrokken.