EUROPA – De vreselijke beelden staan op mijn netvlies gegrift, van Afrikanen die naar Europa willen reizen, en hoe ze worden behandeld in Libië. Mensonterend. Bijvoorbeeld die van 2023, toen de Tunesische regering vluchtelingen dumpte in de woestijn, zonder eten en drinken.

Een man met een baby in zijn armen werd gevonden in de woestijn, in de hete zon, met 50 graden. De baby was duidelijk oververhit en overstuur. Ondertussen lagen een paar Afrikaanse vrouwen op de grond te huilen uit pure ellende. 27 mensen zijn in de woestijn overleden… Dit is het resultaat van een omstreden deal die is gesloten met Tunesië: in ruil voor investeringen zoals watermanagement en duurzame landbouw hanteert het land nu strengere grensbewaking. Strenger staat hier gelijk aan onmenselijk. Er is duidelijk een rangorde als het gaat om asielzoekers. Je kunt maar beter geen man of niet-westers zijn, als je naar Europa wilt komen. En ook qua land van herkomst hebben we zo onze voorkeuren. Toen de oorlog uitbrak in Oekraïne, wilden Nederlanders massaal vluchtelingen uit dat land in huis nemen. Logisch, want zij lijken op henzelf: de zogenoemde norm-vluchteling: wit en christen.

Naarmate landen in de Europese Unie meer verrechtsen, eisen ze een strenger asielbeleid. ‘Vol is vol’ en ‘eigen volk eerst’ worden dan de mantra’s. Ze zijn als de dood voor asielzoekers uit landen als Afghanistan, Syrië of Irak. Als het maar geen asielzoeker is uit een islamitisch of Afrikaans land. Dus probeert de EU op allerlei manieren de grenzen strenger te bewaken en deals te sluiten. (De volkskrant)…[+]