PARAMARIBO – De Surinaams-Nederlandse filmregisseur Pim de la Parra is op 84-jarige leeftijd overleden. De van Blue Movie en Wan Pipel bekende regisseur stierf na een kort ziekbed in Paramaribo, meldt zijn familie.

De la Parra maakte tientallen films en beleefde in 1971 zijn grote doorbraak met de erotische film Blue Movie, die gaat over een man die na zijn vrijlating uit de gevangenis wil inhalen wat hij heeft gemist. Zijn film Wan Pipel (1976) wordt gezien als een van de belangrijkste Surinaamse speelfilms. Ook maakte hij films als Paul Chevrolet en de ultieme hallucinatie, Lost in Amsterdam en De nacht van de wilde ezels.

De filmmaker kreeg in 1991 een speciale prijs voor zijn oeuvre tijdens het Nederlands Film Festival in Utrecht. In 2021 werd hij in Suriname benoemd tot Officier in de Ere-Orde van de Gele Ster. De la Parra was de vader van actrice Bodil de la Parra en de cabaretière Nina de la Parra.

De la Parra werd geboren als oudste in een gezin met twee zonen. Hij stamt af van Sefardische Joden die al vier eeuwen in Suriname wonen. Toen De la Parra zeven jaar was overleed zijn moeder plotseling. Hierna werd hij opgevoed door zijn tantes. Hij studeerde politieke en sociale wetenschappen in Amsterdam, maar stapte over naar de Nederlandse Filmacademie en richtte in 1964 met Nikolai van der Heyde en Gied Jaspars het filmtijdschrift Skoop op. Vanaf 1965 regisseerde en produceerde hij films met Wim Verstappen onder de firmanaam Scorpio Films. De la Parra debuteerde dat jaar met Jongens, jongens, wat een meid. Hun grote doorbraak kwam in 1971 met de film Blue movie. De la Parra vertilde zich aan Wan Pipel (1976), de eerste Surinaamse speelfilm.

De la Parra verhuisde in 1985 weer naar Nederland en maakte de comebackfilm Paul Chevrolet en de ultieme hallucinatie (1985). De film kreeg lovende kritieken en werd geselecteerd voor het hoofdprogramma van het Filmfest Berlin. Na de grotendeels in Bonaire opgenomen Odyssee d’amour (1987), met een budget van 1,3 miljoen Nederlandse gulden zijn duurste film ooit, begon hij in 1988 met wat hij minimal movies noemde; in korte tijd en met minimale middelen opgenomen speelfilms. De eerste hiervan is Lost in Amsterdam (1989). De la Parra werkte hierbij soms onder de naam Ronald da Silva.

Actrice Eva van Heijningen, die in vijf van de minimal movies speelde, maakte in 1993 met Christine Mathon een documentaire over De la Parra en diens minimal movies, onder de titel There is no budget like low budget. De la Parra ontving in 1991 de speciale juryprijs van het Filmfestival Utrecht voor zijn gehele oeuvre. Op 31 oktober 1996 keerde hij terug naar Paramaribo om voor zijn 88-jarige vader te zorgen die twee jaar later overleed. De la Parra bleef in Paramaribo wonen. In 2005 nam De la Parra het initiatief tot de oprichting van de stichting Surinaamse Film Academie. Hij is voorzitter van het bestuur; de acteur en televisieprogrammamaker Borger Breeveld, die de hoofdrol vertolkte in Wan Pipel, is secretaris. In 2008 ontving hij in Paramaribo de Gouden Kalf-speld van het Nederlands Film Festival. In 2010 verscheen de documentaire Parradox van In-Soo Radstake over De la Parra. Deze documentaire, een coproductie met de Joodse Omroep, ging in première tijdens het International Documentary Filmfestival Amsterdam. In juni 2019 is hij even terug in Amsterdam. De filmretrospectief Parra Odyssee: Ode aan Pim de la Parra was te zien in Eye Filmmuseum. Hij doet zelf de inleidingen bij de films en de gerestaureerde films Obsessions en Wan Pipel zijn ook elders in het land te zien. In de laatste jaren is De la Parra in Suriname gebleven…[+]

Foto: Volkskrant