Over 92 dagen gaan de Surinaamse kiezers weer naar de stembus. In 1949 hadden 14 politieke zich opgegeven om aan de verkiezingen deel te nemen.
Op 31 maart 1949 hebben slechts de politieke partijen NPS (12 zetels ); VHP( 6 zetels); KTPI ( 2 zetels ) en de PMB in Para ( 1 zetel) behaald.
Na 76 jaren zijn de politieke partijen NPS, VHP en KTPI nog in de politieke arena. De overige namen van de 10 politieke partijen kunnen wij nog terugvinden in de boeken van Dr Jules Sedney. In de periode 1866 t/m 1948 waren enkele (ik denk 5) nakomelingen van de Hindostaanse immigranten als statenleden gekozen of aangewezen. Uit de literatuur heb ik de namen van deze statenleden kunnen achterhalen (gevonden).
In de periode 1949-1980 is het ondemocratische kiesstelsel twee keren gewijzigd. Te weten in 1962 en 1966. De politieke partijen die de macht hebben en profiteren van het ondemocratische kiesstelsel, geven de politieke macht niet zo makkelijk over. Daarom roep ik elke Surinamer op het belangrijkste boek van Dr Jules Sedney ,“De toekomst van ons verleden”, te lezen .
Herziening kiesstel in 1966
In 1966 ondergaat het kiesstelsel weer een kleine verandering. Het aantal districtszetels wordt naar 27 gebracht en de Landelijke Evenredige Vertegenwoordiging blijft op 12 zetels. Deze verandering is tot stand gekomen dankzij de nationale leiders van toen, namelijk de politici Jagernath Lachmon, Johan Adolf Pengel en Iding Soemita.
