PARAMARIBO – De Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS) doet weer een beroep op...
de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) voor het erkennen van de rechten van inheemse volken. De organisatie heeft vorige week een brief gestuurd naar OAS-topman Luis Almagro.
“De OAS is een gerespecteerde organisatie van het westelijk halfrond, die bijdraagt aan wereldvrede en mensenrechten en normen en waarden hoog draagt in haar vaandel. In dit opzicht heeft de OAS prioriteit gegeven aan het bevorderen en effectief beschermen van de rechten van de oorspronkelijke volken: de inheemse volken van Amerika. Op grond hiervan hebben inheemse volken een beroep kunnen doen op het OAS-mensenrechtensysteem voor bescherming van onze mensenrechten, waar deze niet (effectief) door onze staten gewaarborgd worden”, richt de VIDS zich tot Almagro in de brief.
Dit heeft voor Suriname erin geresulteerd dat er drie vonnissen zijn uitgesproken in 2005, 2007 en 2015 voor wettelijke erkenning en bescherming van de collectieve rechten van inheemse en tribale volken. VIDS heeft zelf met succes gebruikgemaakt van het OAS-mensenrechtensysteem, wat heeft geresulteerd in het Kali’na en Lokono vonnis in 2015.
Tegelijkertijd maakt VIDS zich ernstig zorgen over het meer dan twintig jaar uitblijven van de effectieve en volledige uitvoering van de OAS-vonnissen door de staat Suriname, de toegenomen druk op onze gebieden en natuurlijke rijkdommen zonder betrokkenheid en toestemming van getroffen gemeenschappen en ondermijning van het traditioneel gezag en onze gemeenschappen.
In deze urgente mensenrechtensituatie van inheemse en tribale volken blijven de OAS-vonnissen van eminent belang voor wettelijke erkenning en naleving van onze rechten in Suriname. Met de verkiezingen voor de nieuwe secretaris-generaal die vandaag plaatsvindt is de dringende oproep aan de OAS om met hernieuwde vastberadenheid te werken aan het respecteren en promoten van de mensenrechten van de inheemse volken van Amerika. Een speciale focus op Suriname, dat nog steeds het enige land op het westelijk halfrond is dat onze collectieve rechten als inheemse volken niet wettelijk erkent.