PARAMARIBO – Leerkrachten van wie het loon per abuis in mei was stopgezet en die niet naar het werk gingen omdat ze geen geld hadden, zijn nu opgeroepen. De leerkrachten hadden zich geregistreerd tijdens de centrale landsdienarenregistratie, maar het systeem had de registratie niet goed verwerkt. Zij worden nu door het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur opgeroepen om de dagen waarop zij niet naar het werk zijn gegaan, te dekken met verlof buitenbezwaar. Dit betekent dat ze akkoord moeten gaan met een salarisinhouding en geen ziektekostenverzekering zullen ontvangen.
De leerkrachten zijn ontstemd over het feit dat zij buiten hun schuld om geen loon hadden ontvangen, waardoor ze niet in staat waren om naar hun werk te gaan. Ze geven aan dat ze geen enkel document zullen ondertekenen en vragen zich af hoe ze deze situatie verder moeten aanpakken.
Volgens een van de leerkrachten werd zij gebeld en kreeg te horen dat ze moest komen tekenen voor de inhouding en dit moest inleveren bij de loonadministratie. Zij vraagt zich af waarom dit nodig is, aangezien zij en andere gedupeerde leerkrachten al een brief van hun advocaat hadden ingediend. “Er wordt elke keer met rancune op ons gereageerd als leerkrachten. Wij zijn degenen die ervoor zorgen dat er goed opgeleide mensen in de maatschappij zijn. Dit demotiveert mij om langer in het onderwijs te blijven”, stelt een leerkracht.
Meredith Hoogdorp, ondervoorzitter van het syndicaat ‘Wi Sa Stre’, benadrukt dat leerkrachten niet zomaar een document moeten tekenen of helemaal niet moeten tekenen, omdat het niet hun schuld is dat het loon per abuis was stopgezet. “Laat de overheid de schuld bij zichzelf zoeken, want het kan niet zo zijn dat je op een dag wakker wordt en een hele maand geen loon krijgt”, aldus Hoogdorp.
Ze zegt verder dat het syndicaat bezig is met een advocaat en dat deze leerkrachten zich moeten aansluiten bij de actiegroep, waarna er verder gekeken zal worden hoe de situatie kan worden opgelost. “De regering moet goed nadenken voordat ze een besluit neemt, want er volgt steeds weer rancune op rancune. Hebben we het al niet moeilijk genoeg? Is dit het beleid dat ze willen uitvoeren?”, vraagt Hoogdorp zich af.…[+]