WIELRENNEN – Tadej Pogacar is voor het eerst in zijn imposante carrière wereldkampioen geworden. Met nog meer dan honderd kilometer te gaan viel de 26-jarige Sloveen aan en ondanks een spannende slotronde werd hij niet meer teruggepakt. Mathieu van der Poel pakte het brons.

Op de dag van de WK-wegrit kon je tot pakweg tien jaar geleden gerust een heel dagprogramma afwerken en pas in de voorlaatste ronde van de plaatselijke omloop inschakelen. In het tijdperk met Tadej Pogacar, Remco Evenepoel en Mathieu van der Poel behoort die optie definitief tot het verleden. Zo bleek ook vandaag in Zürich: met nog meer dan honderd kilometer te gaan vond Pogacar het een mooi moment om de boel op stelten te zetten.

Er gebeurde genoeg in de 274 kilometer lange wegrit waarin Van der Poel zijn wereldtitel verdedigde. Nadat een sterke kopgroep was bijgehaald door een nog sterkere achtervolgende groep, ging Pogacar met meer dan honderd kilometer te gaan op zijn pedalen staan en reed hij – met een beetje dank aan Jan Tratnik – in één ruk naar de samengesmolten kopgroep toe. Nederland had de slag gemist. Na een nieuwe versnelling op de Zürichbergstrasse, de lastigste van twee beklimmingen in de plaatselijke ronde, pakte Pogacar al direct een minuut op het peloton en kon alleen Pavel Sivakov met pijn en moeite volgen.

Daarmee kon Pogacar in de landenwedstrijd rekenen op de steun van zijn Franse UAE-ploeggenoot. Het peloton onder aanvoering van België en Nederland raakte in eerste instantie niet van slag en bleef compact rijden, maar mede door versnellingen van Evenepoel en Van der Poel werd de groep flink uitgedund. In plaats van met zijn allen de achtervolging op de ijzersterke Pogacar te openen, werden er losse flodders afgevuurd en kon Pogacar een minuut pakken.

Van der Poel voelde zich goed en probeerde meerdere malen uit de grote achtervolgende groep weg te rijden, maar veel ruimte kreeg hij niet. Net als Bauke Mollema nam hij uiteindelijk plaats in een groep van twaalf man met daarin ook Evenepoel en Marc Hirschi. Met anderhalve minuut voorsprong op die groep begon Pogacar aan de laatste ronde. Het leek niet meer fout te kunnen gaan, maar toch veranderde het beeld van de wedstrijd op de laatste passage van de Zürichbergstrasse. Plots was er van die grote voorsprong de helft opgepeuzeld.

Net op het moment dat de hoop bij de achtervolgers leek toe te nemen, nam ook de voorsprong van Pogacar weer toe. Na de laatste overwonnen hoogtemeters bedroeg de voorsprong van de Sloveen nog heel even 35 seconden, maar het geloof van de achtervolgers in de wereldtitel was weggeëbd. Meer dan verdiend mocht hij na bijna zesenhalf uur koers de armen in de lucht steken. Van der Poel sprintte achter de net weggereden Ben O’Connor naar het brons. Mollema werd twaalfde.

“Ik kan het niet geloven”, zei de nieuwe wereldkampioen, die eerder dit seizoen ook al de Giro d’Italia en Tour de France op zijn naam schreef. “Ik heb na zo’n sterk seizoen veel druk op mezelf gelegd. Op mezelf en het team, want ik kwam naar hier voor alleen de overwinning. Op het moment dat een gevaarlijke groep wegreed, viel ik aan. Misschien was het een domme aanval, maar het is goed afgelopen. Het was niet het plan om zo vroeg aan te gaan. We wilden de wedstrijd onder controle houden, maar het begon allemaal eerder. Ik heb geen idee wat ik dacht en ben gewoon gegaan. Gelukkig heb ik het gehaald.” (AD)

Foto: – Tadej Pogacar, die eerder dit seizoen ook al de Giro d’Italia en Tour de France op zijn naam schreef, is voor het eerst in zijn imposante carrière wereldkampioen geworden. (Foto: SN)…[+]