NEW YORK – “De wereld is in crisis nu. Wij worden van alle kanten geconfronteerd met politieke, economische en ecologische uitdagingen die de collectieve solidariteit en het vertrouwen ondermijnen. De vele conflicten in de wereld zijn symptomen van diepere kwesties, waarbij met name ongelijkheid en aantasting van het milieu. De wereld ligt al lang niet meer op koers voor het halen van de ontwikkelingsdoelen voor 2030. Meer dan 600 miljoen mensen zullen na 2030 in extreme armoede leven en nu is de tijd om een ommekeer te maken en de financiële kloof te dichten en vooral kwetsbare landen een hand te reiken”, zegt president Chandrikapersad Santokhi gisteren tijdens zijn toespraak bij de 79^ste Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (VN).

Santokhi haalt verder aan dat er een groot gebrek is aan compensatie of steun vanuit de meeste landen als het gaat om klimaatinspanningen. Hij benadrukt dat er dringende noodzaak is om actie te ondernemen als het gaat om het klimaat, maar hij veroordeelt tegelijkertijd de mondiale passiviteit die er is bij het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen. Hij dringt aan op een rechtvaardige transitie naar een koolstof neutrale toekomst en stelt dat onder andere Suriname de kans moet krijgen zijn natuurlijke hulpbronnen duurzaam te ontwikkelen.

Suriname onderhoudt meer dan 90% van zijn bossen, waardoor het een van de weinige koolstof negatieve landen ter wereld is. Desondanks wordt Suriname geconfronteerd met het dilemma dat het de economische groei moet opofferen, terwijl het geen adequate internationale steun krijgt voor zijn milieubeheer. “Hoewel Suriname zich heeft gecommitteerd aan de Overeenkomst van Parijs en een bosbedekking van meer dan 90% heeft, brengt dit milieubeheer hoge kosten met zich mee. Wij hebben de ontbossing moeten beperken om onze koolstof negatieve status te behouden maar dit zorgt voor beperkingen; ook de ontwikkeling van de economie heeft daaronder geleden. Hoewel iedereen wereldwijd profiteert van de milieubeslissingen van Suriname, is er onvoldoende compensatie of internationale steun voor ons”, zegt Santokhi tijdens de VN-vergadering.

Een van de belangrijkste obstakels is het gebrek aan klimaatfinanciering. Santokhi benadrukt dat hoewel er internationale toezeggingen zijn gedaan voor klimaatfinanciering, deze fondsen niet de beloofde werkelijkheid worden en dat de toegang daartoe moeilijk is. De bureaucratische processen die betrokken zijn bij het verkrijgen van klimaatfondsen zijn traag en duur, en komen vaak meer ten goede aan consultants en adviseurs dan aan de landen in nood.

“Ondanks onze inzet voor milieubehoud verwacht Suriname ook dat het zijn natuurlijke hulpbronnen op een evenwichtige en duurzame manier mag ontwikkelen. Dit omvat onder meer het gebruik van technologieën om onze ecologische voetafdruk te verkleinen en tegelijkertijd sectoren als olie, goud en landbouw aan te boren om de economische groei te stimuleren. De dubbele uitdaging voor Suriname ligt dus in het behouden van ons leiderschap op milieugebied en tegelijkertijd het vinden van wegen naar duurzame economische ontwikkeling zonder voldoende internationale steun of compensatie”, besluit Santokhi…[+]